Na het gerommel met de Liborrente, staat het volgende schandaal al in de coulissen: de manipulatie van de olieprijs. Een kunstmatig hoog gehouden olieprijs wordt door consumenten en bedrijven direct aan de pomp gevoeld en schaadt iedere economie. De mogelijke financiële schade in het geval van een “Oilgate” niet te overzien.

Afgelopen week werden de Turkse exportcijfers over mei bekend. Nu zijn deze normaal niet zo boeiend, maar als naar de uitvoer naar Iran wordt gekeken valt op dat Turkije enorm veel goud naar Iran heeft uitgevoerd. Van de $1,66 miljard die in mei naar Iran werd geëxporteerd, was maar liefst 84% van de export ($1,39 miljard) goed voor goud.

Oliebedrijven staan te springen om te gaan boren in de poolgebieden. Maar steeds meer signalen wijzen erop dat banken de vingers niet willen branden aan dit soort projecten. Zij zien teveel risico’s. Door de olieramp van BP in de Golf van Mexico die meer dan $6 miljard kostte, zijn banken en beleggers huiverig geworden.

De nieuw gekozen president van Egypte, Mohammed Mursi, heeft een groot probleem. Zijn land - maar ook andere landen in de regio - is verslaafd aan brandstof- en voedselsubsidies. De subsidies slaan een gat in de begroting, maar bij het afschaffen van korting op voedsel en benzine staat het Tahrirplein in Caïro zo weer vol.

Bij olie denk je toch als eerste aan Saudi-Arabië. De Saudi’s hebben inderdaad nog steeds heel veel olie, maar niet langer de grootste oliereserves. Die plek is overgenomen door Venezuela, aldus het Britse olieconcern BP in zijn jaarlijkse rapport Statistical Review of World Energy

De financiële markten zitten bovenop de volgende crisis, een carboncrisis van $20.000 miljard. Simpel gezegd komt het hier op neer: energiebedrijven (olie, kolen en gas) hebben teveel “onbrandbare brandstoffen” in de boeken staan. Wetenschappers waaronder die van het Potsdam Instituut wijzen erop dat de aarde bij een opwarming van twee graden wel eens rare dingen kan gaan doen. Als we met zijn allen nog eens 565 gigaton CO2 de lucht in

Politici beweren dat we nog minstens twintig tot dertig jaar nodig hebben voor een energietransitie van fossiel naar groen. Met de ontdekking van olie werden in enkele decennia zowel door overheden als bedrijven vele investeringen gedaan om olie te produceren en te verwerken. Sindsdien zijn we oliejunkies: we kunnen niet meer zonder en gebruiken dagelijks ruim 80 miljoen vaten olie. De investeringen die destijds zijn aangewend om de wereldeconomie op

Op een half uurtje vliegen hier vandaan ligt een eiland waar ze nog denken in de machtige 19e eeuw te leven. Toen de zon in het Britse imperium nooit onder ging, die tijd. Maar die tijden zijn voorbij en rijk is het land ook niet meer. Sterker nog, het voormalige wereldrijk leeft op een te grote voet. Groot-Brittannië behoort tot de landen met de hoogste begrotingstekorten van Europa. Het is dus logisch

“Goed voor de export”, is het commentaar van de beurscommentator als de euro weer eens in waarde is gedaald. Een goedkopere munt maakt het voor landen buiten de eurozone goedkoper onze spullen te kopen en dat is een steun in de rug voor export, dus is het een terechte opmerking. Het is alleen wel een beetje jammer dat de olieprijs wordt afgerekend in dollars. En we importeren nogal wat olie.