Best handig als je man verstand van geld heeft. Dan kun je wat financiële adviezen inwinnen tijdens het avondeten of onder het genot van een goed glas wijn. Het is nog handiger als je man ook nog iets te zeggen heeft over een bepaalde muntsoort, neem de Zwitserse frank. Op een natte zomeravond in augustus 2011 vroeg Kashya Hildebrand haar man wat te doen met al die Zwitserse franks die op de bank stonden geparkeerd. De Zwitserse munt was nogal flink gestegen de laatste tijd en van winst nemen was niemand armer geworden had ze ooit van haar man geleerd. “Koop er ergens deze week maar wat dollars voor”, zei Philipp tegen zijn vrouw. Mevrouw Hildebrand luisterde zoals altijd naar de adviezen van haar man en verkocht 4000.000 Zwitserse frank om er Amerikaanse dollars voor terug te kopen.
Drie weken later vond Philipp, toevallig de baas van de Zwitserse centrale bank, het wel leuk geweest met de stijging van de frank. Zo’n dure munt, daar gaat de economie last van krijgen, bedacht hij. Geheel volgens de principes van de vrije markt kondigde Hildebrand aan voortaan een plafond te zetten op de koers van de frank tegenover de euro. Strakke actie, want het was direct afgelopen met de koersstijging van de frank. Goede timing van mevrouw Hildebrand. Zij had een winst geboekt van 60.000 frank. Dat zijn de betere beleggingstips!
Sterke persoonlijkheid
Leuk verhaal, maar zo is het dus niet gegaan. Kashya ontkent adviezen bij haar man in te hebben gewonnen, ze was gewoon zelf een beleggingsgoeroe. “De dollar noteerde in augustus gewoon belachelijk goedkoop. En aangezien ik 15 jaar in de banksector gewerkt heb en nog steeds de markten volg, voelde ik mij ok met die transactie.” Philipp weet dat natuurlijk: “Ik heb een vrouw met een sterke persoonlijkheid.” Kashya, eigenaar van een kunstgalerie, zei dat 70% tot 80% van haar transacties in de galerie in dollars worden gedaan, waardoor ze gebruik wilde maken van de aankoopgelegenheid. De juridische adviseur van de centrale bank werd twaalf uur na de dollar-opkoop op de hoogte gesteld van de transactie en gaf zijn goedkeuring, aldus Hildebrand.
Of het nou mevrouw of meneer Hildebrand was, van voorkennis was geen sprake. Hoe ze dat weten? Omdat de centrale bank een “onafhankelijk onderzoek” liet doen door de mensen van PriceWaterhouseCoopers. Zij konden geen fouten vaststellen en dus mag Hildebrand blijven. ”Wij zouden een voorzitter verliezen die zonder twijfel uitstekend werk heeft geleverd’, zei de Zwitserse president Eveline Widmer-Schlumpf deze week op de Zwitserse televisie.
Volgens de president kan Hildebrand nog “zeer nuttig” zijn voor haar land. Een ontslag is dan ook niet nodig. De president kan het weten, want ze is daarnaast ook nog eens de minister van financiën, dus de lijntjes zijn kort.
“Zolang de regering en de bankenraad me het vertrouwen blijven geven, is ontslag nemen voor mij geen optie”, zei Hildebrand zelf op een persconferentie. Hildebrand zegt het slachtoffer geworden van een “persoonlijke aanval”.
Er valt wat voor te zeggen, voor zo’n “persoonlijke aanval”. Je mag aannemen dat de baas van de Zwitserse centrale bank geen lullig salaris heeft. Dan ga je je baan toch niet op het spel zetten voor een schamele 60.000 frank?