Binnen de Amerikaanse zakenbank wordt een keiharde strijd om de macht gevoerd. Als we de Amerikaanse media moeten geloven heeft de machtsstrijd alles van een klassiek Romeins toneelspel: topman Lloyd Blankfein is verzwakt door de nasleep van de kredietcrisis en voormalige vertrouweling ruiken nu een kans om de macht grijpen. De hoofdrolspelers in de strijd om Goldman Sachs op een rij.
We beginnen met Lloyd Bankfein. Bij het grote publiek werd Blankfein bekend (en vervolgens beschimpt) door bankieren te omschrijven als “Gods werk”. Vandaar dat hij mogelijk ook niet van plan is te vertrekken zoals hij al verschillende malen heeft aangegeven. Maar met topmannen kan het gaan als met voetbaltrainers: een paar slechte resultaten en je vliegt de laan uit. Aandeelhouders hebben voldoende reden om niet zo blij te zijn, want sinds het aantreden van Blankfein in 2006 is het aandeel met een kwart gedaald.
Muppets
Op Lloyd valt nog wel meer aan te merken. Zo stond hij aan het hoofd van de afdeling waarvan de activiteiten later door beurswaakhond SEC “frauduleus” werden genoemd en ook door de Amerikaanse senaat zijn onderzocht. Vragen over de integriteit van Goldman onder zijn leiding kwamen onlangs opnieuw in opspraak door een ingezonden brief van ex-directeur Greg Smith in de New York Times waarin hij stelde dat de belangrijkste doelstelling van de bank was om geld te verdienen door klanten (“muppets” genoemd) te duperen.
De SEC onderzoekt mogelijk nog een grote hypotheekobligatiezaak waar Goldman bij betrokken is, de zogeheten Fremont Home Loan Trust. Onlangs kondigde Blankfein aan genoegen te nemen met 35% minder bonus (een lullige $3 miljoen). Om dat goed te maken werd wel zijn jaarsalaris verdrievoudigd.
Gary Cohn
Nummer twee na Blankfein is Gary Cohn, de chief operating officer (coo) van Goldman Sachs. Cohn begon in de jaren negentig als handelaar bij de bank. Blankfein en Cohn werden goede vrienden, maar deze vriendschap zou de laatste tijd flink zijn afgekoeld. ”Gary dankt dat het zijn tijd is (om de bank te leiden)”, zegt een Goldman-insider tegen de New York Post. Overigens is dit voor velen een verrassing, want een Goldman-partner zei in februari nog tegen Fortune dat Cohn het voor elkaar had gekregen dat Blankfein bij een aftreden hem als opvolger zou benoemen. Cohn heeft zich al laten zien als Goldman-ambassadeur op belangrijke bijeenkomsten zoals het World Economic Forum en Davos.
Niet alle aandeelhouders zitten op Cohn te wachten omdat hij eenzelfde stijl als Blankfein zou hanteren en echte verandering daarmee zou uitblijven. Binnen de bank zijn inmiddels pooltjes zijn opgezet waarbij werknemers kunnen wedden hoe lang Cohn nog op zijn plek zit als Blankfein wel de touwtjes in handen weet te houden. Want hoe lang hou je iemand in dienst als hij aan je stoelpoten heeft lopen zagen? Mocht Cohn wel de opvolger worden van Blankfein dan is er bij Goldman sprake van een “Kremlin-achtige” opvolging schreef persbureau Bloomberg al eerder.
John Rogers
Voormalig Goldman-medewerkers zeggen dat sinds het aantreden van John Rogers als stafchef in 2001 er een communicatiestijl ontstond die op Wall Street wordt omschreven als “The Goldman Way”: absolute stilte rond Goldman, werknemers zoveel mogelijk beschermen tegen onderzoeken en zaken als interne ruzies ver weg te houden van het grote publiek. De laatste paar jaar is van dat beleid echter weinig meer over: de bank ligt onder een vergrootglas bij de media en weet de vuile was ook niet langer meer binnenboord te houden. Goldman had in het verleden wel vaker een harde strijd om de macht, maar die werd nooit zo openlijk bevochten als nu.
J. Michael Evans
Nog voordat Cohn zich opwierp als de nieuwe topman van Goldman, had J. Michael Evans al zijn zinnen gezet op de baan van Blankfein. De 52-jarige Evans won op de Olympische Spelen van 1984 met roeien een gouden medaille voor Canada. Hij werd in januari gepromoveerd als directeur opkomende markten. Bijna direct na deze benoeming wist de Wall Street Journal dat hij mogelijk de nieuwe ceo van Goldman Sachs zou worden. Evans stond binnen de bank aan het hoofd van het zogeheten Business Standards Committee die in het leven is geroepen om de wijze hoe Goldman met zijn klanten omgaat te veranderen.
John Bryan
Een probleem bij het leiding geven aan Goldman Sachs is de extra gecreëerde functie van “lead director”. Een zet om aandeelhouders tevreden te stellen en de rol van de topman en voorzitter van de raad van bestuur over twee personen te verdelen. John Bryan is die lead director. Een van de taken van de “lead director” is onder andere het evalueren van de prestaties van de topman. Bryan gaat dit jaar met pensioen, dus wordt geen opvolger, maar heeft mogelijk nog wel een grote vinger in de pap als het gaat om de benoeming van een nieuwe ceo.
James Schiro
Last but not least, is James Schiro, lid van de raad van bestuur en voormalig topman van Zurich Financial Services en accountantsbureau PricewaterhouseCoopers. Schiro volgt Bryan op als “lead director” zodra de laatste met pensioen gaat. Kortom, mocht Blankfein de kerst halen, dan zal Schiro Blankfein’s prestaties moeten beoordelen.